loteria

Huczne bale w średniowieczu były jedną z najpopularniejszych form rozrywki dla szlachty i arystokratów. Ta uroczysta forma zabawy dostarczała gościom nie tylko okazji do tańca, ale także biesiadowania, plotkowania i uczestniczenia w rozmaitych grach i zabawach. A warto wiedzieć, że jedną z ulubionych gier arystokracji było bingo.

Bingo

Bingo (z fr. loto) to gra ze specjalnymi kartami z nadrukowanymi rzędami liczb. Polega na zamykaniu przez graczy numerów kart znajdujących się na specjalnych żetonach. Numery wywoływane są przez uczestnika gry, który odczytuje je na głos z losowo wyciągniętych z worka żetonów.

Gracz, który jako pierwszy zamknie wszystkie numery na swojej karcie, wygrywa. Ponadto, gracze mogą też otrzymywać pośrednie wygrane, jeśli zamkną jeden lub więcej rzędów poziomych na swojej karcie.

Etymologia słowa i pochodzenie loterii

Etymologia „loterii” wywodzi się z francuskich, włoskich i holenderskich korzeni.

Los na loterię sprzedawany jest w punktach albo wręczany uczestnikom różnych wydarzeń. Z kolei zwycięskie kupony można wymienić na gotówkę lub nagrody rzeczowe.

Początki loterii można dostrzec aż w starożytnych mitach greckich i opowieściach biblijnych. Jednak źródła historyczne podają przybliżoną datę powstania loterii w starożytnym Rzymie i Chinach — ok. 100 r. p.n.e. Dochody z tej rozrywki zostały przeznaczone na budowę Wielkiego Muru Chińskiego oraz naprawę dróg, mostów i budynków w Rzymie za czasów Juliusza Cezara.

W czasie świąt wiele krajów organizowało też darmowe loterie dla ubogich. Otrzymywali oni „szczęśliwe kupony”, a nielicznym szczęśliwcom wręczano nagrody pieniężne.

Natomiast w bingo po raz pierwszy grano we włoskim mieście Genua w 1530 roku. Nazwa „bingo” pochodzi od słowa „lotto”, które oznacza również „loterię”. Gra natychmiast stała się popularna wśród mieszkańców, ale wkrótce Senat Wenecki uznał ją za hazard i zakazał jej w Ameryce.

Lotto we Francji

Początkowo na loterii grali tylko zamożni ludzie, ale pod koniec XIX wieku stała się bardziej powszechną rozrywką. Na loterii grywano podczas spotkań towarzyskich i rodzinnych obiadów. Nawet dzieci grały w bingo. We Francji bingo jest znane od XIX wieku i nadal jest popularne. Dzisiejsze bingo obfituje w bonusy, które przyciągają graczy. Na przykład pula w regularnym lotto francuskim wynosi 20 000 euro dla każdego z 10 szczęśliwych zwycięzców.

Oprócz gier stołowych na wytwornych balach istniały też inne formy rozrywki. Często między tańcami lub po nich odbywały się właśnie loterie. Była to gra akceptowalna zarówno dla widzów dorosłych, jak i dzieci.

Szczyt popularności

Od XV do XVII wieku loterie w Europie się rozpowszechniły. I bardzo prawdopodobne, że cały ten rozwój zaczął się w Belgii, od loterii zorganizowanej z okazji 25-lecia malarza Jana Van Eycka. Celem było wspieranie biednych obywateli. Pieniądze z loterii umożliwiały budowę wielu kościołów i kaplic, przytułków i sierocińców, kanałów wodnych i obiektów portowych, a także dróg i mostów.

Z kolei w latach 1520-1532 król Francji Franciszek I zarządził, że loterie powinny zapełnić skarbiec państwa. W kilku miastach we Francji – Paryżu, Lyonie, Strasburgu, Bordeaux i Lille – władze wprowadziły loterie, podczas których obywatele losowali losy. W ten sposób loterie przyjęły formę hazardu i gry, która stała się bardzo popularna na różnych zgromadzeniach publicznych.

Francuskie loterie w dzisiejszych czasach

W XIX wieku loterie państwowe we Francji ustały z powodu machinacji. Odbywały się tylko loterie charytatywne. Przełom nastąpił w 1933 roku, po prawie stuletniej prohibicji, gdy loteria we Francji, znana jako Loterie Nationale, została zrehabilitowana, prowadząc swoje działania regularnie aż do początku II wojny światowej. Po wojnie loteria została przywrócona.

Kilka słów na koniec

Będąc w temacie bingo, warto nadmienić, że obecnie bingo dostępnej jest także online. Wystarczy wejść na www.listakasyn.pl i sprawdzić ranking najlepszych kasyn do legalnej gry na pieniądze. Niemal każde z nich oferuje świetne wersje bingo online.